z-score ها برای فراهم آوردن یک سیستم امتیازدهی شفاف و گسترده برای آزمایشگاه های تجزیه ای شرکت کننده در آزمون های مهارت ایجاد شدند. ایده اصلی این شاخص عملکرد، ارائه یک مقیاس مناسب برای بیان تفاوت بین نتیجه شرکت کننده و “مقدار تخصیص یافته” برای غلظت آنالیت است. تفسیر z-score به طور مستقیم امکان پذیر است، اما برخی جنبه های آن نیاز به توجه دقیق دارند تا از بروز ابهام جلوگیری شود. در طول زمان، شاخص های عملکرد متعددی برای مواجهه با گستره متنوعی از کاربردها ایجاد شده است. شاخصه های اصلی عملکرد به تازگی در استاندارد ISO 13528 (2015) کدگذاری شده اند.
آزمون های مهارت، مطالعات بین آزمایشگاهی منظمی هستند که برای شناسایی هرگونه عملکرد فاقد صحت معنی دار در نتیجه گزارش شده توسط شرکت کنندگان طراحی شده اند. هرکجا که امکان پذیر باشد، نتایج از طریق شاخص های عملکرد ارزیابی شده، و هدف از آن ارائه یک مبنا برای آغاز اقدام اصلاحی در صورت لزوم است.
در ابتدا، روش های امتیازدهی متنوعی بر اساس تفسیرهای دلخواه مختلف از نتیجه وجود داشت. با این حال، به سرعت مشخص شد که یک روش امتیازدهی ساده و یکپارچه، به تحلیلگران این امکان را می دهد که یک امتیاز را به صورت یکسان در مواد آزمایشی مختلف، آنالیت ها، بازه های غلظت و اصول اندازه گیری مختلف، حتی در طرح های مختلف آزمون مهارت تفسیر کنند. این درک باعث تشکیل پروتکل هماهنگ شده ISO / IUPAC / AOAC شد. بنابراین، در آغاز (یا کمی بعد از آن)، z-score و q-score (یا شاخص های معادل با آنها) وجود داشت که توسط همه قابل درک بود.
افزایش گسترده آزمون های مهارت در پی اعتباربخشی، باعث به وجود آمدن نیاز به ایجاد تغییرات کوچکی در زمینه نحوه امتیازدهی به کمک z-score برای مواجهه با کاربردهای مختلف شد. بنابراین، در حال حاضر z-score، z’- score ، zeta(ζ) scores، zL-score ، D-score و En– score وجود دارد. نویسندگان و اسناد پی در پی، از نام های قدیمی برای معانی جدید و نام های جدید و نمادها برای معانی قدیمی استفاده کرده اند که این موضوع گیج کننده است. بنابراین، در این مقاله می خواهیم یک نگاه سریع به وضعیت کنونی z-score در استاندارد ISO 13528 (2015) بیندازیم.
z-score
z-score، شاید پراستفاده ترین شاخص عملکرد باشد که به شرکت کننده ها اختصاص داشته و با فرمول z = (x – xpt) / σpt محاسبه می شود. در این فرمول، x نتیجه شرکت کننده، xpt شاخص عملکرد و σpt، “انحراف استاندارد برای آزمون تخصصی” (SDPT) است. مقادیر عددی برای xpt و σpt توسط ارائه دهنده طرح آزمون مهارت تعیین می شود. زمانی که z-score خارج از بازه ۲ باشد نتیجه مورد سؤال قرار می گیرد و اگر خارج از بازه ۳ باشد نیاز به اقدام اصلاحی هست (توجیه این تفسیر در بخش “z-score به ما چه می گوید؟” شرح داده شده است.)
تفسیر بر اساس Z-Score مبتنی بر این فرض نیست که نتایج شرکتکنندگان در یک دوره آزمون مهارت به صورت نرمال توزیع شده اند.
شاخص عملکرد D و D% و مقدار ẟE
این شاخص عملکرد یعنی D = ((x – xpt) / xpt) و امتیاز مشتق شده از آن یعنی (%D = 100D)، که اخیراً q-score نامیده می شد، نشان دهنده تفاوت نسبی نتیجه با xpt است. %D در واقع اختلاف نسبی نتیجه شرکت کننده با مقدار تخصیص یافته را به صورت درصدی نشان می دهد. این مفهوم برای تحلیلگران آشناست، اما بدون تفسیر ” تناسب برای هدف ” قابلیت فهم برای خواننده را ندارد، مگر اینکه خواننده در مورد عملکرد معمول در قالب انحراف استاندارد نسبی مطلوب آگاه باشد.
این مزیت که امتیاز به سادگی قابل ارائه است وجود دارد، اما دو نقص دارد:
- امتیازهای مربوط به محدوده غلظت های مختلف برای یک اندازه گیری مشابه (یا برای همان اندازه گیری) ممکن است قابل مقایسه نباشند،
- در رابطه ی این شاخص عم هیچ اشاره ای به “تناسب برای هدف” نشده است.
نقص دوم با معرفی یک عبارت اضافی ẟE قابل برطرف شدن است، اگرچه اعمال کردن عبارت ẟE به رابطه در واقع تنها باعث تبدیل شدن D-score به z-score می شود.
z ́-score
انجام یک اصلاحیه برای z-score منجر به ارائه یک شاخص عملکرد به نام
zeta-score and En
شاخص عملکرد زتا یا
شاخص عملکرد En در واقع شبیه به
zL-score
این شاخص عملکرد zL = (x – xpt) / uf برای آزمایشگاهی طراحی شده است که با هدف خاصی در آزمون مهارت شرکت کرده و در نتیجه انحراف استاندارد ارائه شده توسط برگزار کننده PT در طرح آزمون مهارت (SDPT)، برای هدف آنها مناسب نیست (جهت اطلاعات بیشتر به AMCTB No. 2 مراجعه کنید). ایده اصلی zL-score این است که شرکت کننده و مشتری (برای یک هدف ویژه) به صورت مشترک یک SDPT متفاوت (یعنی یک عدم قطعیت استاندارد مناسب برای برنامه کاربردی منظور هدف خودشان) تعیین کرده و از آن به عنوان انحراف استاندارد تناسب برای هدف برای محاسبه نمره اصلاح شده استفاده کنند. استفاده از zL-score تا زمانی یک شیوه علمی صحیح است که (a) منبع آن معتبر و قابل ارائه به طرف سوم باشد و (b) مقدار تعیین شده در طرح PT به عنوان مقدار تخصیص یافته در محاسبه استفاده شود.
(توجه: این امتیاز بخشی از استاندارد ISO 13528 نیست. در ابتدا به آن امتیاز
z-score به ما چه میگوید؟
z-score برای یک آزمایشگاه با این فرضیه تفسیر می شود که نتایج آزمایشگاه به صورت تصادفی از توزیع نرمال با میانگین صفر و انحراف استاندارد یک برخوردار است. در آزمایشگاهی مطابق با این شرایط، نمره های خارج از محدوده ۲± با احتمال ۰/۰۵ رخ میدهند که به عنوان یک رخداد محدود و در حد هشدار باید تفسیر شوند. نمره های خارج از محدوده ۳± با فراوانی کمتری (با احتمال کمتر از ۰/۰۰۳) در فرض توزیع نرمال استاندارد رخ میدهند و میتوانند به عنوان اقدامات محدودکننده برای آغاز بررسی علت مشکل در نظر گرفته شوند. آزمایشگاههایی که با انحراف استاندارد σpt همپوشانی ندارند و یا میانگین نتایج آنها به صورت انحرافی تغییر کرده باشد، ممکن است درصد بیشتری از نمره های خارج از این محدودهها داشته باشد. شکل ۱ این توضیحات را بخوبی نشان میدهد.
شکل ۱ توزیع z-score که از آزمایشگاههای شرکتکننده با شرایط زیر انتظار میرود را نشان میدهد (a) دقیقاً متناسب با مقدار تخصیص یافته و انحراف استاندارد (SDPT), (b) سازگار با مقدار تخصیص یافته اما با پراکندگی نتایج بیشتر، و (c) متناسب با انحراف استاندارد SDPT اما دارای انحراف نسبت به مقدار تخصیص یافته. مناطقی که با رنگ آبی نشان داده شده اند، میزان همپوشانی با نتایج “مطلوب” یا آزمایشهای با کیفیت را نشان میدهند، در واقع به عبارتی نتایجی که در محدوده -۱/۹۶< z < 1/96 قرار دارند نتایج مطلوبی هستند. نسبتهای مطلوب برای شرایط مذکور به ترتیب عبارتند از: (a) 0/95 ، (b) 0/67 و (c) 0/83.
ضروری است که تأکید شود که تفسیرنتایج به کمک z-score با این فرضیه نیست که نتایج شرکت کنندگان در یک دوره به شکل نرمال توزیع شده اند. این یک مشکل رایج در بین آماردانان و ناظرینی است که با آزمون مهارت آشنایی ندارند. تفسیر نتایج با z-score بر این ایده است که اگر تمامی آزمایشگاه ها به طور مشابه و دقیقاً منطبق با موارد مورد نیاز برای گزارش یک مقدار تخصیص یافته و SDPT عمل کنند، نتایج آن ها تقریباً به شکل توزیع نرمال با میانگین xpt و انحراف استاندارد σpt توزیع خواهد شد. در این صورت، z-score یک توزیع نرمال با میانگین صفر و انحراف استاندارد یک واحدی را نشان میدهند.
لازم به ذکر است که این فرضیه به معنای این نیست که نتایج واقعی شرکت کنندگان به شکل نرمال توزیع شده باشند، بلکه تنها به این معناست که عملکرد ایدهآل تمامی شرکت کنندگان به شکل توزیع نرمال با میانگین xpt و انحراف استاندارد σpt منجر به توزیع نرمال و استاندارد شاخص عملکرد خواهد شد. بنابراین در طول زمان، z-score عملکرد یک شرکت کننده را با معیار هدف در آزمون مهارت به عنوان عملکرد خوب مقایسه میکنند.
در طولانی مدت
آزمون مهارت میتواند به راحتی عملکرد بد را به نمایش بگذارد، اما توانایی آن در نشان دادن صلاحیت آزمایشگاه با قدرت کمتری همراه است. هر چند z-score خارج از محدوده ۳± نشان دهنده نیاز به اقدام است، اما شاخص عملکرد داخل محدوده ۲± به تنهایی به این معنا نیست که همه چیز خوب است. این موضوع به خوبی در شکل ۱ نشان داده شده است که حتی با انحراف استاندارد دو برابر σpt ، یک شرکت کننده هنوز با احتمالی حدود ۰/۶۷ به یک z-score در محدوده ۲± میرسد.
حتی با وجود یک انحراف استاندارد مناسب اما با وجود انحرافی (bias) برابر با σpt ، احتمال این که یک نمره در محدوده ۲± باشد، حدود ۰/۸۳ است. به همین دلیل، اشتباه است که بگوییم میتوانیم صلاحیت یک آزمایشگاه را تنها از طریق یک z-score قابل قبول یا حتی چندین z-score پشت سر هم نشان دهیم. برای نشان دادن صلاحیت، باید به دید بلندمدتی از z-score به همراه سایر عوامل بپردازیم.
این درست نیست که بگوییم ما می توانیم شایستگی خود را از طریق تنها یک z-score قابل قبول نشان دهیم.
مقاله فوق ترجمه یکی از مقالات سایت Royal Society of Chemistry می باشد که مجموعه ویرا اقدام به ترجمه فارسی آن کرده است و شما می توانید فایل های مربوطه را در قالب pdf از لینک های زیر دانلود فرمایید.