نکات مهم هنگام استفاده از روش کچرز در آزمون باقیمانده سموم کشاورزی

تاریخچه روش کچرز

کچرز QuEChERS  (Quick, Easy, Cheap, Effective, Rugged, Safe) یک روش استخراج سریع، آسان، ارزان، موثر، استوار و ایمن است که برای تعیین مقدار باقیمانده آفت کش ها (سموم کشاورزی) در محصولات کشاورزی بوده که در تمام جهان بعنوان روش قابل قبول شناخته شده است. روش کچرز، اولین بار توسط S. Lehotay و M. Anastassiades در سال ۲۰۰۳ ابداع و از همان زمان به طور مستمر اصلاح شده است. روش کچرز به قدری کارایی داشته است که به عنوان روش استاندارد اروپا EN 15662:2008  معرفی شده است و استاندارد ملی ایران به شماره INSO 17026 نیز ترجمه ی همین استاندارد می باشد.

نحوه آماده سازی نمونه کچرز

نمونه ها در ابتدا آسیاب شده تا آزمایه یکنواختی به دست آید. سپس آزمونه (مقداری از نمونه برای انجام یک مرتبه آزمون) به دقت توزین شده و با استفاده از کیت های کچرز به ترتیب استخراج، تخلیص و آماده تزریق به دستگاه GC/MS یا LC/MS می شوند.

نکات مهم در آماده سازی نمونه روش کچرز

• در روش کچرز آزمونه باید حاوی ۸۰% یا بیشتر آب باشد، در صورتیکه نمونه ها، رطوبت کافی ندارند، باید مقداری آب به آن ها اضافه شده، سپس حلال استخراج (استونیتریل) به نمونه اضافه می شود. در صورتیکه نمونه ها بصورت خشک (آب ناکافی) با استفاده از استونیتریل استخراج شود، امکان استخراج کامل سموم از بافت نمونه وجود نخواهد داشت.  مثال: چای
• کیت استخراج بافری (شامل نمک های کلرید سدیم، منیزیم سولفات بدون آب، دی سدیم هیدروژن سیترات ۱۲ آبه و تری سدیم سیترات ۲ آبه) به منظور حذف آب و ثابت نگه داشتن pH اضافه می شود. باید توجه داشت استفاده از منیزیم سولفات آبدار، باعث عدم جداسازی صحیح شده و امکان وجود آب در استونیتریل افزایش می یابد که باعث کاهش طول عمر ستون GC شده و درطیف سنج جرمی ایجاد اختلال می نماید.
• در مرحله استخراج باید توجه داشت، به منظور جلوگیری از هدر رفت آنالیت ها (به دلیل گرمازا بودن اختلاط نمک ها با حلال استخراج)، بافر به فالکون نمونه اضافه شود و نه بالعکس.  
• در مرحله تخلیص به منظور حذف آب باقیمانده، از منیزیم سولفات و به منظور حذف اسیدهای چرب، قندها و لیپیدهای یونی PSA برای تمامی نمونه ها استفاده می شود. بعلاوه مواد کمکی به منظور حذف موم ها، چربی ها ، کلروفیل و کاروتینوئیدها و سایر مزاحمت های موجود در ماتریس استفاده می شوند.
  1. در صورتی که نمونه دارای چربی، لیپید و موم باشد از C18 یا ODS جهت حذف چربی، لیپید و موم استفاده می شود. مثال: غلات و مرکبات
  2. در صورتی که نمونه حاوی کلروفیل یا کاروتینوئید باشد، از GCB یه منظور حذف رنگدانه استفاده می شود. مثال: کلم بروکلی و فلفل

میزان استفاده از هر یک از این ترکیبات بر اساس حجمی از فاز استونیتریل که برداشته می شود تعیین می شود.

استفاده از کیت های کچرز تجاری یا تولید آن ها در آزمایشگاه؟

برخی از آزمایشگاه ها با هدف کاهش بهای تمام شده آزمون، با تهیه مواد اولیه کیت های کچرز اقدام به تولید کیت های کچرز مصرفی خود می نمایند. اگرچه این کار ممکن است برای آزمایشگاه هایی که حجم کار آنها کم است، مناسب و مقرون بصرفه باشد، اما اغلب آزمایشگاه هایی که مصرف روزانه زیادی از کیت های کچرز دارند، با مشکلات تولید آن ها در آزمایشگاه آشنا هستند.

 آماده سازی نمک بافری و تخلیص در آزمایشگاه علاوه بر تجهیزات و نیروی کارشناسی، بسیار زمان بر و خسته کننده است. برخی از آزمایشگاه ها اقدام به توزین نمک ها در داخل فالکن به مقادیر زیاد می کنند ، غافل از اینکه نگهداری این مخلط نمکی در فالکون به مدت طولانی نیز با جذب رطوبت همراه بوده و مانع از عملکرد صحیح آن ها خواهد داشت.

از این رو اغلب آزمایشگاه های دنیا که حجم کاری بالایی دارند به استفاده از کیت های کچرز روی آورده اند و تقریبا تمامی برندهای معتبر دنیا در حوزه کروماتوگرافی، کیت های کچرز را با نام های مختلف تولید و به بازار عرضه کرده اند.

از مزایای استفاده از کیت های کچرز تجاری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. جلوگیری از استهلاک تجهیزات حساس مانند ترازوی با حساسیت ۰.۰۰۰۱ گرم
2. جلوگیری از استهلاک نیروی کارشناسی
3. جلوگیری از هدر رفت آنالیت ها در مرحله استخراج
4. افزایش سرعت انجام آزمون

کیت های کچرز ViraKit تولیدی این شرکت نیز از مواد اولیه معتبر و دارای گواهی در دسترس آزمایشگاه ها می باشد. از ویژگیهای این کیت های کچرز می توان به  اقتصادی و تکرارپذیر بودن آن ها اشاره کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر و خرید کیت های کچرز با ما در تماس باشید.